Vandaag konden we uitslapen. Het is tenslotte vakantie. Voor vandaag geen wandeling, maar een reisdag van Zion naar Bryce Canyon. Volgens de routeplanner slechts een rit van ongeveer 2,5 uur als je de kortste route neemt. Aangezien we de kortste route al gezien hebben en we deze vakantie voor de lange omweg gaan, kiezen we vandaag voor de lange route die ons via een dirt road van 48 mile naar Bryce laat gaan. De Cottonwood Canyon Road. Vooraf moeten we alleen checken of er geen regen voorspelt wordt. Dat maakt de weg onbegaanbaar. Daarnaast heb je een auto nodig heb “high clearance” (eentje die hoog op de wielen staat). Hebben wij geluk dat we het een niet hebben en het ander wel, dus groen licht voor de dirt road.

Na de auto en de inwendige mens getankt te hebben, de een met brandstof de ander met koffie starten we onze reis als eerste door Zion.Daar rijden we door het deel van Zion wat toegankelijk is voor auto’s. De rest van het park is te bereiken met de shuttle bussen van het park zelf.

Kennelijk is inmiddels ons ongeluksabonnement niet stilzwijgend verlengd want bij de tunnel door Zion konden we direct doorrijden. Onze tegenliggers hadden daarin minder geluk. Zij stonden in de brandende zon in een file die zelfs voor Amerikaanse begrippen groot en lang was.

Wij konden onze weg dus snel vervolgen naar Kanab, daar waar we aan het einde van onze reis nog 3 nachten zullen verblijven. Vandaar richting Page waar we tussen milemarker 18 en 17 de dirt road inreden.Weer hadden we geluk. Bij het begin van de dirt road stond een enorme (we zijn tenslotte in Amerika) sneeuwschuiver. De weg was dus sneeuwvrij en wanneer we toch vast zouden komen te staan dan kon deze enorme kolos ons binnen een mum van tijd weer uit het mulle zand trekken.

Vol goede moed starten we en ik kan u verklappen we zijn ook vol goede moed geëindigd. We hebben deze middag gereisd van de maan naar de rode steppes en ongeveer alle kleuren van de regenboog gezien. Wat een diversiteit aan landschappen en dat in 48 mile. Het was een schitterende route en we hebben dan ook de nodige stops gemaakt.

Onderweg kwamen we nog diverse opties tegen om wandelingen te doen. Gezien de tijd kozen we deze niet te doen, maar deze route komt wel op ons to do lijstje voor een volgende keer. Na 48 mile gehobbel raakten we weer op de geasfalteerde weg richting Bryce. Na een half uurtje ingecheckt bij het hotel. We hebben een (eigenlijk twee) room with a view. We hebben een kamer in de Lake Lodge met hoe kan het ook anders uitzicht op het meer.

Morgen gaat een deel van de groep vroeg opstaan om de zonsopgang vast te leggen. Het andere deel van de groep gaat dat zien als het licht is. Verder hebben we nog een wandeling op het programma staan en natuurlijk het ranger program en inauguratie van Bryce. Of daar net zoveel volk voor op de been is leest u morgen.